Eigenaar FromVein
Terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 en een groot aantal artiesten kampt met onzekerheden over de toekomst, worstelt op financieel gebied en op zoek is naar creatieve manieren om toch zichtbaar te blijven onder hun doelgroep, verteld Rick Buijtenhek hoe hij het afgelopen jaar heeft ervaren en waarom hij nu beter in het leven staat dan ooit tevoren.
Rick Buijtenhek is op 17 jarige leeftijd gestart met het produceren van Trance en Hard Trance. Hij heeft rond die periode op de middelbare school zijn huidige compagnon Roland Evers ontmoet die zelf een passie had voor het draaien van muziek. In 2007 hebben ze besloten om samen hun droom achterna te jagen en een Hardstyle duo te vormen onder de naam: Bass Modulators. 14 jaar nadien zijn ze wereldwijd bekend en hebben ze op ‘s werelds grootste festivals gedraaid waaronder: Defqon.1, Qlimax en Tomorrowland.
Het gaat eigenlijk opvallend goed in deze rare, bizarre tijd. In het begin van de crisis vond ik het erg pittig in de zin van dat je echt helemaal moet omschakelen en dat het ook wel een soort van lichte verslaving is waar je van af moet kicken. Ik bedoel dan de verslaving aan optreden. Het was ook echt even schrikken dat je eigenlijk niks meer hebt. Gewoon alles valt terug naar een soort van totale rust in je leven. Maar nu we inmiddels bijna een jaar verder zijn, ben ik eigenlijk gelukkiger dan ooit. Hoe raar dat ook klinkt. En ik denk dat het ook juist komt door die rust. Die soort van routine in je leven dat je gewoon een keer een normale tijd naar bed gaat en gewoon elke dag sport als je dat wil. Je hebt tijd voor dingen waar je nooit tijd voor hebt gehad. Ik heb daar het afgelopen jaar aan kunnen werken.
Ik ben bijvoorbeeld in film en fotografie gedoken, wat ik eigenlijk hartstikke leuk vindt en waar ik nu aan de lopende band klussen voor krijg, ik ben boeken gaan lezen die ik nog had liggen en waar ik nooit aan toekwam en ik ben maximaal gaan beleggen wat ook als een trein gaat. Dus afgelopen jaar is voor mij eigenlijk een soort van spektakel geweest waarin ik mezelf heb ontwikkeld op andere vlakken en zeker ook een periode waarin ik veel muziek heb gemaakt. Ik heb ook heel veel nieuwe dingen kunnen proberen op het gebied van muziek maken omdat er geen druk op me lag van feesten en festivals die ik voorheen continu had Je werkt dan natuurlijk met een soort deadline. Richting een groot festival wilde je gewoon 5 platen af hebben en die moesten allemaal volwaardig zijn. En nu, in deze tijd, is het gewoon muziek maken omdat je creatief bezig wil zijn zonder dat daar tijdsdruk op zit.
Ik denk het wel. Ik denk dat het voornamelijk was dat je continu bezig was met een hit scoren. Je was natuurlijk de hele tijd bezig met je hoofd boven water houden in de chaos van alle concurrentie. Je wilde natuurlijk die nieuwe track optimaal op Spotify hebben, je wilde weer op de Qlimax mainstage geboekt worden, etcetera. Dus je was continu bezig met ‘the next best thing’. Elke keer als een nieuwe track klaar was, voelde het alweer als oud nieuws en moest je de volgende alweer af hebben. Dus ik merkte dat ik heel erg aan het produceren was in een stramien van puur bezig zijn met wanneer ik de volgende plaat kon afmaken en uitbrengen. Soms zaten hier dan tracks bij waarvan ik geen eens zin had om die te maken.
Nu die druk er af is, ga ik muziek maken wanneer ik dat graag wil en inspiratie heb. Het is nou niet dat ik nu aan de lopende band een album heb lopen bouwen, maar ik heb gewoon heel wat kunnen experimenteren met sounds en ook andere muziekstijlen. Ik heb bijvoorbeeld een house plaat gemaakt en een techno plaat. Dit is iets wat ik gewoon 5 jaar niet had gedaan door de deadlines die er continu waren. Dus eigenlijk heeft de situatie me nieuwe openingen gegeven op allerlei andere gebieden die ik interessant vond maar waar ik geen tijd voor had. Ook lichamelijk gaat het heel goed met me. Niet continu jetlags, niet continu de stress van deadlines. Ik heb gewoon het gevoel dat ik nu echt kan doen waar ik blij van wordt.
Ik heb hier zeker een lesje uit heb gehaald en dat is dat je gewoon altijd moet doen waar je blij van wordt. Daar komen toch echt de mooiste dingen uit. Als je geforceerd aan de slag gaat met bijvoorbeeld muziek voor een festival deadline, is het niet perse dat je slechte muziek maakt, maar het blijft toch altijd een beetje in een veilig hoekje zitten. En ik merk nu, dat omdat ik daar geen rekening mee houdt, er hele andere creatieve dingen uitkomen die ik anders niet durfde te maken of waar ik geen tijd voor dacht te hebben. Ik denk dat ik een gulden middenweg ga vinden, dus dat ik niet meer alleen maar muziek maak en denk over wat de mensen willen horen en wat de organisatie wil horen, maar waar ik zelf voor sta, waar ik blij van wordt.
Toen we nog helemaal geen boekingen hadden produceerden we ook niet voor iemand anders. We maakten alleen maar wat we zelf vet vonden. En ik denk dat met alles wat ik geleerd heb in het afgelopen jaar op het gebied van nieuwe interesses, of ik nu met een camera op pad ben of aan het beleggen ben, ik altijd safe zit, dus ook als mijn muziek zou wegvallen. Ik heb nu zoveel passies, hobby’s en skills ontwikkeld, dat ik nooit bang hoef te zijn dat als mijn muziek wegvalt, ik niks meer kan. Want dat heb ik bewezen. Ik bedoel, ik heb nog steeds genoeg geld en ik heb nog steeds genoeg werk in andere vakgebieden, dus dat heeft me ook een soort van gevoel van veiligheid gegeven. En dat is ook wel iets waardoor je denk ik veel lekker in de studio zit uiteindelijk.
Het was voornamelijk moeilijk omdat het zo uitzichtloos was en eigenlijk nog steeds een beetje. Maar inmiddels is er weer enigszins een lichtpuntje aan de horizon te zien. Wat ik voornamelijk lastig vond in het begin was dat in één keer onze hele agenda gewoon leeg was. Alle boekingen waren geschrapt.
We zouden weer een goede zomer hebben qua boekingen na een aantal mindere jaren. Die mindere jaren kwamen voor-namelijk voort uit het feit dat we het enorm druk hebben gehad met het kopen van een huis en alles wat daarbij komt kijken, Roland is in die periode ook vader geworden. Alles tezamen zorgde ervoor dat het een aantal jaar aanzienlijk minder was qua boekingen dan voorheen.
We hadden net voor de crisis eindelijk weer de smaak te pakken. De zomer was helemaal volgeboekt. Eindelijk dachten we: we zijn weer helemaal terug. We liepen voor op schema in de studio en dat hadden we nooit gehad in de laatste vijf jaar. We waren er echt klaar voor en zouden alle schade gaan in-halen. Vervolgens hoor je, net voordat alles gaat losbarsten, dat alles wordt gecanceld vanwege corona. Er viel op dat moment echt een droom in duigen. Ik kan me dat moment nog wel herinneren dat ik letterlijk zag dat iedere boeking uit ons agenda-systeem verdween.
Binnen twee weken tijd was alles weg. Ik dacht echt: dit is een nachtmerrie. Daarnaast kwam er ook nog bij dat we relatief kort daarvoor verhuisd waren. Dit heeft mega veel kosten met zich meegebracht en we hadden echt ingecalculeerd dat het een goede zomer zou worden dus dat we het daarmee zouden kunnen opvangen. Tja.., als zoiets in één keer wegvalt, dan moet je creatieve manieren gaan bedenken om toch je nodige inkomsten binnen te halen.
Op zich viel het mee hoe gestrest ik hierdoor raakte. Door de jaren heen heb ik best wat dingen moeten doorstaan waardoor ik dit niet als een hele grote klap zag. Maar het was zeker pittig in het begin. Dit werd het echter ook steeds minder naarmate ik me bij de situatie neerlegde. Dit begon met de gedachte: ok, we hebben gewoon een jaar lang geen werk, dus ik moet iets bedenken waardoor ik toch inkomen heb.
Ik vond dit eigenlijk best leuk aangezien ik dit meer zag als een uitdaging. Nu ik er middenin zit is het ook heel leuk geworden. Ik merk dat ik heel gelukkig wordt van andere dingen zoals fotografie. Niet zo gelukkig als muziek, dat moet ik er wel bij zeggen, maar het is een heel goed alternatief. Fotografie en ook beleggen is iets waar ik dagelijks mee bezig ben. Dit gaat allebei super goed. Dus ik heb ook zoiets van: ja, ik ben financieel ook niet afhankelijk van mijn muziek en dat geeft zo’n rust.
Ik wist op dat moment dat het gewoon anders kon en heb geprobeerd om daar zoveel mogelijk de voordelen van in te zien en de vruchten van te plukken. Ik ben daarnaast ook gedoken in het mentale stukje. Dus ik ben begonnen met heel veel lezen en cursussen gaan doen om ook het mentale stukje sterk te houden.
En alles bij elkaar opgeteld, kan ik denk ik wel stellen dat ik me in het toppunt van de crisis, sterker voelde dan ooit en dat ik dus financieel gezien eigenlijk nog steeds goed mee kon komen. Ook dankzij alle uitkeringen natuurlijk die er waren: TOZO en TONK. Dat heeft ook meegeholpen en dat gaf me ook een super groot vertrouwen in Nederland. Zelfs al zit je in zo’n mega crisis als deze een jaar lang, dat je nog steeds gewoon een helpende hand hebt vanuit de overheid. Al die dingen samen hebben er wel echt voor gezorgd dat ik het geheel nu eigenlijk totaal niet meer zie als een probleem of een crisis.
Ja, het is dus eigenlijk meer positief zelfs dan negatief. En natuurlijk, als ik zou kunnen kiezen dat er weer boekingen zouden zijn, dan zeg ik meteen ‘doen’. Ik mis het ontzettend maar dat is meer op emotioneel vlak. Het is niet dat ik het mis uit de angst dat het weer moet om geld te verdienen, maar gewoon omdat het echt mijn droombaan is en dat zal het altijd blijven.Ik mis het reizen, de mensen om me heen, ik mis de mensen die voor je neus staan, de energie die ze geven als jij je nieuwe plaat draait en alle fans. Ja, dat is echt iets wat me bijna emotioneel maakt als ik er aan denk. Dat we dat al meer dan een jaar niet hebben gehad en misschien nog wel een jaar niet gaan krijgen. Maar los daarvan, als ik dat even aan de kant zet, dan heeft het me eigenlijk alleen maar hele mooie dingen gebracht. Ook voor de toekomst gezien, misschien meer dan dat ik alleen had kunnen bereiken met muziek, want anders dan had ik me continu blind gestaard op alleen maar die nieuwe muziek maken, weer de boekingen regelen en dan zit je de hele tijd aan dat vaste stramien. Eigenlijk ontwikkel je er dan niets nieuws naast. Nu heb ik gewoon tijd om een stroom van nieuwe dingen te ontdekken en mezelf te leren kennen.
Ik mediteer nu ook heel vaak, waar ik voorheen ook geen tijd voor had, hierdoor ben ik ook een heel ander persoon geworden. Ik kan nu ook veel beter met geld omgaan, ook doordat ik aan het begin van de crisis heel zuinig moest doen en me daarom ook ben gaan verdiepen in financiën.
Al met al heb ik super veel eye-openers gekregen en dat ik nu bij wijze van spreken meer geld heb dan aan het begin van de crisis, wat totaal niet logisch is, laat zien dat het me super veel heeft gebracht wat ik niet had gehad als de crisis er niet was geweest.
Wat ik zelf gewoon heel erg zie is dat er overal mogelijkheden zijn. Ik heb het gevoel dat negentig procent van de wereld die mogelijkheden gewoon niet pakt omdat ze gewoon denken: oh, ik kan het niet , dat is eng, whatever… Er zijn een miljoen excuses te bedenken. Maar als ik iets interessant vind dan weet ik gewoon dat er wel een boek van bestaat of dat er een filmpje op YouTube staat. Ik duik daar dan in en dan kan ik daar echt door geobsedeerd raken omdat ik het zelf wil kunnen. Als je bijvoorbeeld een nieuwe camera hebt, dan kan ik dat niet meer loslaten. Als ik dan bijvoorbeeld om me heen kijk hoeveel mensen uit verveling de hele dag aan de gamen zijn, ik bedoel, ik game ook wel eens, het is niet dat ik dat afkeur, maar dit doe ik alleen als ik echt alles heb gedaan waar ik blij van wordt en ik echt niks meer te doen heb.
Ik zie heel veel mensen die denken van: ja, we gaan maar weer gamen. Dan denk ik, gast!! Er zijn zoveel dingen die je kan leren in het leven. Je gaat mij niet vertellen dat er geen nieuwe opties zijn om geld te verdienen of een passie in te vinden. Ga een instrument leren spelen, zoek een andere hobby net als in mijn geval: fotografie en beleggen. Ik vind het soms frustrerend dat mensen die slachtoffer rol aannemen terwijl dat helemaal niet hoeft naar mijn idee en dat het nu een uitgelezen mogelijkheid is om te expanderen met iets nieuws.
Vroeger was ik ook zo hoor, laat naar bed, gamen, muziek niet afmaken. Nu achteraf vraag ik me echt af wat ik in godsnaam heb gedaan in die tijd.
Ik heb ontdekt dat ik zelf kan kiezen wat voor jaar het gaat worden. Dit heb ik ontdekt in de afgelopen periode. Spiritueel gezien geloof ik namelijk in the law of attraction. Dat je gewoon krijgt wat je in energie aantrekt. Ik heb tegen mezelf gezegd, dit jaar wordt beter dan voorgaande jaren omdat ik er gewoon zelf voor kies. Dit heb je gewoon zelf in de hand. Door deze denkwijze zijn er zo veel dingen op mijn pad gekomen die ik niet had kunnen voorspellen. Waar ik daarnaast in geloof is dat de positieve dingen uit onverwachte hoek komen. Niet perse op de dingen waar je je volledig op focust. Dit heeft me zoveel vertrouwen gegeven in het leven.
Dit is wat ik mensen wil meegeven, probeer die mindset voor jezelf te ontwikkelen. Je zult zien dat dit een positief effect gaat hebben op je leven en hoe je naar het leven kijkt.Mijn gevoel zegt dat als ik over een jaar terugkijk naar de coronacrisis, dat ik daar heel dankbaar voor ben. Ik heb mijn leven compleet weten te verdraaien naar iets nieuws. Het heeft me helemaal bevrijd van alle angsten die ik nog had. Als je door deze ellende heen kan komen en er beter van wordt, kan er naar mijn gevoel niet veel meer fout gaan in de rest van je leven. Dit is namelijk een best een grote uitdaging om te overwinnen. Ik kan me niets voorstellen wat het nog moeilijker zou maken dan dit, ja oorlog waarschijnlijk maar laten we daar niet op hopen.
Hoe dan ook, ik ben er extreem dankbaar voor dat dit is gebeurt. Natuurlijk niet alle negatieve effecten van corona en mensen die er onder hebben geleden. Ik spreek puur vanuit mijzelf en emotioneel gezien heb ik er geen tot weinig negatieve dingen aan overgehouden.
Altijd al ZZP’er willen worden maar geen idee hoe je dit aanpakt? Wij hebben een infographic voor je gemaakt met een stappenplan en
We zullen niet spammen 😘
